ο κύριος Ντέιβις...

και η ατομική δικαιοσύνη... μπορεί ο τρόπος που αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος τη δικαιοσύνη να είναι διαφορετικός?... είναι η απόλυτη άποψη θεμιτή?... θα έλεγα σε αυτή την περίπτωση πως ναι... δεν μπορεί να αντιλαμβανόμαστε την δικαιοσύνη διαφορετικά... είναι μία όπως και η αλήθεια... έχω ακούσει πολλές φορές πως η αλήθεια του καθενός είναι διαφορετική... δεν το πιστεύω... αν βγάλεις όλα τα ανθρώπινα "συστατικά" όπως ερμηνεία, κριτική, άποψη, αισθητική και παιδεία...αυτό που μένει είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια... απογυμνωμένο το γεγονός είναι η αλήθεια... έτσι και η δικαιοσύνη... αν παρακολουθήσει κανείς την ταινία 12 Angry men μπορεί εύκολα να καταλάβει τι εννοώ...
γιατί τα λέω αυτά?... ίσως γιατί θεωρώ την δικαιοσύνη το ύψιστο ανθρώπινο ιδανικό... ίσως γιατί στα πρόσωπα των 11 ενόρκων αναγνώρισα πολλούς... ακόμα και ανθρώπους που αγαπάω... η αίσθηση της δικαιοσύνης... δεν είναι περίεργη η έκφραση αυτή?... ... όχι δεν μπορεί η δικαιοσύνη να εισπράττεται ως αίσθηση... είναι ένα καθαρό και αδιαίρετο ιδεώδες και χρήζει σεβασμού ως τέτοιο... οτιδήποτε άλλο έγινε για τη νόθευση ενός απο τα ισχυρότερα όπλα που είχε ποτέ ο άνθρωπος... και που χωρίς την ατόφια μορφή του στέκεται ανήμπορος μπροστά σε κάθε ανθρώπινη επιβουλή... ο άνθρωπος στέκεται γυμνός μπροστά στην ίδια του τη φύση... μια μάχη χαμένη εξαρχής... ο κύριος Ντέιβις είχε αυτό το ιδανικό... άραγε πόσοι κύριοι Ντέιβις υπάρχουν σήμερα?... πόσοι μπορούν να αντιταχθούν στο εύκολο και το γενικό?... πόσοι μπορούν να εξατομικευτούν και να διαφοροποιηθούν έναντι στην φαινομενοκρατία?... να βαδίσουν ενάντια στον καθωσπρεπισμό και να πορευτούν δίπλα στην αλήθεια?...
είχα πάντα την αίσθηση ότι είμαι ένας πολύ δίκαιος άνθρωπος... κι όμως... δεν ξέρω πια... πρέπει αυτή μου η πεποίθηση να δοκιμαστεί... μόνο έτσι θα είμαι σίγουρη... είναι η πρακτική αυτή που δίνει την αλήθεια πάνω σε αυτό το θέμα... όχι φιλοσοφίες και θεωρητικές σοφιστείες... είναι σαν να κοιτάς σε έναν καθρέπτη... μπορείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου για την εικόνα του?... όχι... είναι το μόνο που δεν μπορείς να κάνεις... μπορείς να προσπαθήσεις... μπορείς να το παλέψεις... μα δεν μπορείς να το καταφέρεις χωρίς να βγεις νικημένος... αγαπώ τον κύριο Ντέιβις... πιο πολύ απ' τον εαυτό μου...