μακριά... γαϊδάρα: pure among the deceitful...

7 Ιανουαρίου 2007

pure among the deceitful...

4 Comments:

ο iris ειπε...: Πόση ώρα καθόμουν στο άδειο παγκάκι, στο μοναχικό αυτό πάρκο; Καθόμουν με μοναδική παρέα τις σκέψεις μου. Σκεφτόμουν την ζωή που δε ζούσα, το χρόνο, τη θλίψη μου, τη μοναξιά μου. Κι αφού ο κύκλος των σκέψεων μου ολοκληρώθηκε έστρεψα το σχεδόν δακρυσμένο μου βλέμμα στα αδιάφορα περιστέρια. Κοιτούσα ξεχασμένη τα πουλιά να τσιμπάνε ότι έβρισκαν στο κρύο πλακόστρωτο, να μοιρολογούν, να ...

Τι ήταν αυτό; Τα περιστέρια πέταξαν αλαφιασμένα. Στη θέση τους έβλεπα δύο μικρά ποδαράκια, που φανερώνονταν από ένα μπεζ παλτουδάκι, να χοροπηδάνε άτσαλα και ένα ζευγάρι χεράκια να ζητάνε τον ουρανό. Το τρανταχτό γέλιο ενός μικρού παιδιού διέκοψε τη θλιβερή μου αναπόληση και βεβήλωσε το σπήλαιο των σκέψεων μου.

Απογοητευμένη σηκώθηκα να φύγω όταν δύο ενοχλητικά φωτεινά μάτια με διαπέρασαν.
"Κυρία, μα γιατί κάθεστε μόνη; Έχει τόσα παιδάκια εδώ το πάρκο !! Δεν είναι πολύ όμορφη μέρα;" Τα λόγια του βρήκαν το στόχο τους, με κάρφωσαν. Έφυγα γρήγορα πριν αρχίσω να κλαίω γιατί ήξερα πως "ο μοναχός ο άνθρωπος όταν γλεντούν οι άλλοι, ντρέπεται που είναι μοναχός και στη χαρά φαλτσάρει"; 8 Ιαν 2007, 4:56:00 μ.μ.
ο ΓΑΪΔΑΡΑ ειπε...: :); 8 Ιαν 2007, 5:28:00 μ.μ.
ο Reflex ειπε...: Will we be able to recognize the pure among them?

I like your picture very much :); 8 Ιαν 2007, 7:47:00 μ.μ.
ο ΓΑΪΔΑΡΑ ειπε...: if you cannot recognize the pure... try to sense them... trust your instinct... :); 9 Ιαν 2007, 12:00:00 π.μ.