Ο απίθανος Paul...

... σίγουρα δεν είναι απο τα πρόσωπα που θυμάται κανείς... σίγουρα είναι ένας τύπος συμπαθής αλλά απο αυτούς που λέμε συνηθισμένος... ένας, λοιπόν, συνηθισμένος άνθρωπος με μια συνηθισμένη δουλειά, πωλητής κινητών τηλεφώνων...
... τι ήταν αυτό που μας έκανε όλους να ανατριχιάσουμε και συνάμα να δακρύσουμε στο άκουσμα της θεσπέσιας φωνής του?.. .τι ήταν αυτό που με οδήγησε λίγες ώρες μετά την ανακάλυψη της ύπαρξής του να ψάχνω στοιχεία γι αυτόν στο διαδίκτυο θέλοντας να μάθω περισσότερα?... ταλέντο... γνήσιο, φωτεινό, απαράμιλλο ταλέντο... όταν οι νότες άρχισαν να βγαίνουν απο το στόμα του ένα κύμα κρύου ιδρώτα με έλουσε... δεν υπερβάλλω... ένιωσα όμορφα, γλυκά μα με μια βαθιά θλίψη στο κέντρο... γιατί?... πόσοι άνθρωποι σαν κι αυτόν δεν βρήκαν ποτέ το κουράγιο ή την ευκαιρία να δείξουν στον υπόλοιπο κόσμο πως είναι ξεχωριστοί?... πως όποια κι αν είναι η εξωτερική εικόνα τους μέσα τους κρύβουν ένα χάρισμα τόσο αγνό και ακατέργαστο, τόσο λαμπερό και κρυφό?... σιχαίνομαι αυτού του είδους τα shows... δεν τα παρακολουθώ, δεν μαθαίνω γι αυτά... αλλά ευχαριστώ τον φίλο που μου έδωσε τα βιντεάκια για να νιώσω το υπέροχο συναίσθημα που ένιωσα όταν τον άκουσα να τραγουδάει... επιτέλους... είδαν κι άλλοι μέσα απο το περιτύλιγμα...