διχασμένος...

... τριγυρνά στο έρημο χωριό... ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα ψάχνει να βρει την αλήθεια... την αλήθεια του... όσο προχωρεί ολοένα ο δρόμος διχαλώνει... στην πλευρά της φαντασίας στέκονται αγαπημένα του πρόσωπα που δεν υπάρχουν πια... στην άλλη πλευρά, της πραγματικότητας, περιμένουν άνθρωποι που θα ήθελε να γνωρίσει, να αγαπήσει, να τον αγαπήσουν... όσο συνεχίζει να προχωρά τόσο δυσκολότερο γίνεται να αποφασίσει ποιον δρόμο θέλει να ακολουθήσει... κανένας απ' τους δύο δεν μπορεί να του χαρίσει την ολοκληρωτική ευτυχία... την πολυπόθητη γαλήνη... παραπαίει μεταξύ των δύο βιώνοντας συναισθήματα έντονα για όλους όσους διεκδικούν το απόλυτό του... κάποια στιγμή γίνεται αδύνατον να κινηθεί πια μεταξύ των δύο και αποφασίζει να κάνει το βήμα της επιλογής... με ένα δειλό βηματισμό βρίσκεται στον δρόμο της φαντασίας... εκεί όπου υπάρχουν όλοι οι αγαπημένοι του... μια πικρία του φυτρώνει εκείνη ακριβώς τη στιγμή στην ψυχή... μα η ζεστασιά των αγαπημένων προσώπων μονομιάς του γκρεμίζουν όλες τις μνήμες... του χαρίζουν ένα πολύτιμο δώρο... το δώρο της λήθης...

... έκτοτε περπατά στον δρόμο της φαντασίας...