μια σκέψη ακόμα...

... σκέφτηκε και κοίταξε το είδωλό του στο νερό... τίποτα δεν μπορούσε πια να τον κρατήσει απ' το να κάνει αυτό που σχεδίασε με κάθε λεπτομέρεια χιλιάδες φορές στο παρελθόν... τίποτα... ίσως μόνο... ίσως το είδωλο ενός γλάρου που διέσχιζε εκείνη την στιγμή τον ουρανό... και ίσως... ίσως ένα κοπάδι ψαριών που έτυχε να περνούν εκείνη την στιγμή από μπροστά του... από πάνω του... ίσως ακόμα και τα γοερά γέλια κάποιων παιδιών που περνούσαν με τα ποδήλατά τους εκείνη την στιγμή... μα σίγουρα... ναι σίγουρα το ότι δεν ήθελε να τα αφήσει όλα αυτά πίσω του... το ανέβαλε λοιπόν... γι άλλη μια φορά... θα το μετάνιωνε το πρωϊ το ήξερε... μα η θάλασσα είναι καλή και πιστή φίλη... της άφησε λοιπόν υποθήκη μερικά δάκρυα και υποσχέθηκε πως θα ξαναγυρνούσε... το είδωλο εξαφανίστηκε και μαζί του ο γλάρος, τα πουλιά και τα γέλια των παιδιών... γι άλλη μια φορά...