στροβιλίζοντας...
By gaidaras
... τις σκέψεις μου νιώθω ένα μεθυστικό vertigo... και τότε... μόνο τότε μπορώ να ξεκινήσω το ταξίδι... ένα ταξίδι στα κατάβαθα της αμφισβήτησής μου... αυτός ο ορίζοντας δεν είναι αληθινός... τίποτα δεν φαίνεται όπως πριν... καμιά σκέψη μου δεν είναι οικεία πια... κι εγώ με αξιοζήλευτη στερεότητα τις αμφισβητώ ξανά και ξανά... έτσι περιδίνητες βρίσκονται στο έλεος μου... μόνο εγώ μπορώ να σταματήσω τον ξέφρενο στροβιλισμό... η μέθη όμως της αμφισβήτησής τους με γοητεύει... ο χαμένος ορίζοντας με συναρπάζει... όλα πλέον είναι πιθανά... όλα δείχνουν ενδεχόμενα...
6 Comments:
καπως ετσι χανομαστε ολοι, αλλοι στροβιλιζονται πιο γρηγορα, αλλοι βγαινουν εκτος πορειας και αλλοι καμια φορα κουραζονται και σταματουν.
εχεις δικιο ομως...ειναι τοσο γοητευτικο να διατηρει κανεις μιαν ελπιδα (πιθανοτητα)...
Ευχαριστώ που πέρασες exofthalmi :)
Great Light Effect!
λες: ''μόνο εγώ μπορώ να σταματήσω τον ξέφρενο στροβιλισμό''....
υποθετω οτι απο καπου ξεκιναμε ολοι μας να βαζουμε φρενο, εαν το θελουμε φυσικα...
με απασχολει το πως!?!?!
exofthalmi το "πως" μας το υπαγορεύει το ένστικτό μας... απλά το "θέλω" μας πρέπει να είναι δυνατό... :)
Thank you andrea! :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home