πλησιάζω...
... και καθώς πλησιάζω η γαλήνη παίρνει την θέση της αγωνίας... τελικά το ταξίδι παρόλες τις αναποδιές έφτασε στο τέλος... πόνεσα έκλαψα αγάπησα γέλασα έκλαψα γέλασα μίσησα πόνεσα έκλαψα... όπως πρέπει να είναι ένα ταξίδι... και τα κύματα αλμυρά σαν δάκρυα... ο ήλιος λαμπερός σαν παιδική ψυχή... τα σύννεφα μια φιλικά μια εχθρικά... σαν άνθρωπος.
γράφτηκε απο την ΓΑΪΔΑΡΑ στις 7:36 μ.μ.
4 Comments:
...και συγχρόνως απομακρύνομαι από κάπου...
Καλή εβδομάδα και καλό Μάρτη σου εύχομαι με πολλές διαδρομές,πορείες,αναχωρήσεις και αφίξεις...:)
Να 'σαι καλά ψυχή! Και συ να 'χεις έναν γλυκό Μάρτη! :)
Το ταξιδι πρεπει να εχει ενα προορισμο ... αλλιως δεν εναι ταξιδι ειναι περιπλανηση.
Καλύτερα μια περιπλάνηση χωρίς προορισμό παρά ένα ταξίδι με λάθος προορισμό.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home