5 Ιουλίου 2006

μελαγχόλησα

Ανακάλυψα προ μερικών ωρών ένα μπλογκ που μπορώ να πω ότι με καθήλωσε... ζήλεψα... το ποταπό αυτό συναίσθημα έφθειρε την ηρεμία μου... τι χάρισμα έχει αυτός ο άνθρωπος... τι μαγεία!.... σ'αυτές τις λίγες ώρες διάβασα μονορούφι τα περισσότερα θέματά του... ιστορίες όπως τις λέει... με μια δόση αλήθειας και μια πρέζα φαντασίας... είχα πολύ καιρό να διαβάσω για τόσες ώρες... πολύ καιρό να γαληνέψω αρκετά ώστε να το κάνω... και τα κείμενα αυτά με γαλήνεψαν πραγματικά... έκανα bookmark το μπλόγκ του για να το επισκέπτομαι καθημερινά... τι ωραία!... επιτέλους ένας άνθρωπος με γνήσιο 100% χάρισμα γραφής... καθηλωτικός... μέχρι που είδα... είδα ένα ποστ που αναφέρει ότι δεν μπορεί να γράφει άλλο... ή μάλλον ότι θα γράφει σπανιότερα... μελαγχόλησα... περίεργη αντίδραση ε?... μου έμεινε μια πικρή γεύση.. σαν ένας πόνος ψυχής... έσβησα το bookmark... ξέρω γίνομαι περίεργη... μελαγχολώ πάντα όταν κάτι που αγαπώ τελειώνει... έτσι και τώρα...

Gaidara in english
Χαθήκαμε μακριά χωρίς εσένα Τίποτα δικό μας πια κοντά σου Σύντριψε τη μνήμη μας μέσα στα όνειρα σου Και ζήτα έλεος για μας Γλύφουμε τις πληγές στο άγιο σου δέρμα Σερνόμαστε κατάκοποι κοντά σου Και μες το παρεκκλήσι της καρδιάς σου Κοινωνάμε στάχτη, πίκρα κι αίμα Οι φίλοι σου δε θα ναι δω ποτέ ξανά Γιατί έχουν ρίξει τις καρδιές τους στα σκυλιά Γιατί έχουν ρίξει τις καρδιές τους στα σκυλιά Κι έχουν απομείνει άδεια σκιάχτρα &:
eXTReMe Tracker