8 Αυγούστου 2006

ανεκτίμητο...


... πως μπορεί ένα αντικείμενο να έχει τεράστια αξία για μας?... πως ένα άψυχο "κάτι" μπορεί να φέρνει στο νου μας αναμνήσεις πολύτιμες... ανεξίτηλες?... ποια είναι εκείνη η διαδικασία του μυαλού ή μάλλον ποια η συνεργασία του με την ψυχή που μας καθιστά ευάλωτους στην θέα ενός πράγματος που σε άλλους θα ήταν κάτι αδιάφορο ?... αυτό είναι ένα κομπολόϊ λοιπόν για εσάς... για μένα είναι θησαυρός...

3 Comments:

ο Blogger Emmanuelle ειπε...

But red, anyway, is my favorite!

8 Αυγ 2006, 10:35:00 μ.μ.  
ο Blogger George Sou ειπε...

Εμείς ντύνουμε τα αντικείμενα μας, τους δίνουμε αξία, επενδύουμε σε αυτά.
Παλεύουμε τη μοναξιά μας μάλλον...

8 Αυγ 2006, 11:06:00 μ.μ.  
ο Blogger Uncle Aris ειπε...

Twra mou 8umhses ton kako luko pou eixa gia mprelok kai mou ton klepsane. Pragmatika anektimhto...

9 Αυγ 2006, 3:10:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Gaidara in english
Χαθήκαμε μακριά χωρίς εσένα Τίποτα δικό μας πια κοντά σου Σύντριψε τη μνήμη μας μέσα στα όνειρα σου Και ζήτα έλεος για μας Γλύφουμε τις πληγές στο άγιο σου δέρμα Σερνόμαστε κατάκοποι κοντά σου Και μες το παρεκκλήσι της καρδιάς σου Κοινωνάμε στάχτη, πίκρα κι αίμα Οι φίλοι σου δε θα ναι δω ποτέ ξανά Γιατί έχουν ρίξει τις καρδιές τους στα σκυλιά Γιατί έχουν ρίξει τις καρδιές τους στα σκυλιά Κι έχουν απομείνει άδεια σκιάχτρα &:
eXTReMe Tracker