σαν επιστροφή...

πάλι αυτό το κομμάτι... Breathless απ'το soundrack του oldboy... πάλι πατάω αυτό το θαυματουργό εικονίδιο που υποκαθιστά μια εντολή... μια εντολή που με γυρνάει πίσω... και το ακούω ξανά και ξανά... ξανά και ξανά... και βυθίζομαι ολοένα και πιο βαθιά μέσα μου... κάτι ψάχνω... κάτι φοβάμαι... ποιος ξέρει... ποιος θέλει να μάθει... ίσως είναι μια επινόηση δική μου... μια επινόηση για να απομονώνομαι... για να απομακρύνομαι... για να αποφεύγω... σκέψεις... συναισθήματα... ερωτήματα... ακόμα μια φορά... ας μην τελειώσει ποτέ... να πάλι αυτές οι νότες... αυτές οι νότες στο πιάνο που με βυθίζουν... πιο μέσα... ξανά και ξανά... για όσο χρειαστεί... σαν μια ατέρμονη επιστροφή... επιστροφή απο ένα άγνωστο μέρος σε κάποιον άγνωστο προορισμό... μέχρι την επόμενη φορά...