stairway to...
an old photo... a different approach...
γράφτηκε απο την ΓΑΪΔΑΡΑ στις 9:41 μ.μ.
μακριά... γαϊδάρα
My innerself...
5 Φεβρουαρίου 2007
Προηγουμενα Posts
- iron & sky
- guard...
- a glance around...
- Έλα πάρε πάρεεεεεε....
- Nightingale's song...
- fever!
- Κλειστόν λόγω ασθενείας...
- φλεγόμενη βάτος...
- lifetime...
- οργή ή αυτοκαταστροφή?
friends
GDallis Photography
imaginerf
reflexe
ghelpme
daniele-newphoto
elcollage
περαστικός
olaeinaiena
occam's strop
καπετάν Τρέκος
andrea
philos
Λωτοφάγος
Sun W Knight
Suspect
1 εδώ + 1 εκεί
ιδιαιτέρως...
μαύρος γάτος
Φαρμακοχέρης
Old boy
Πιτσιρίκος
Ομάδα TV χωρίς σύνορα
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-
Noncommercial-
No Derivative Works
3.0 Ελλάδα License.
7 Comments:
to...
εεμ το to ειναι το ερωτημα...Ολα stairsways ειναι.. ο προορισμος ομως καθοριζει τον τυπο της σκαλας οπως και τον σκοπο..Υπαρχουν σκαλες που ναι μεν εχουν κατοφλι αλλα πανε στο υπογειο μετα απο λιγα σκαλια αλλες που πανε τερμα Θεου, αλλες που απλα σταματανε καπου στη μεση γιατι εχουν σπασει και αλλες ειναι σχεδον καθετες αλλα φτανουν σε ψηλα καστρα..
I love the pic
привет из Голландии
Zeekat
η γυναίκα με το παιδί συνέχιζαν να ανεβαίνουν. Μα πού επιτέλους να οδηγούσε αυτή η σκάλα; Τώρα μόλις πέρασαν μέσα από ένα επίπεδο με σύννεφα. Κρατούσαν σφικτά ο ένας τον άλλο γιατί δεν μπορούσαν να διακρίνουν τίποτα άλλο εκτός από το λευκό. Ένιωθαν όμως μία ευφορία, μία ζεστασιά και μία αόρατη ακτίνα να τους ξαλαφρώνει από πολλές σκοτούρες της καθημερινότητας τους. Και όταν πια τα σύννεφα διαλύθηκαν βρέθηκαν σε ένα κυκλικό πέτρινο κτίσμα σαν αρχαίο θέατρο.
Στέκονταν στη μέση του κοίλου, πρωταγωνιστές στη μεγάλη παράσταση της ζωής τους. Και οι κερκίδες άδειες. Αντάλλαξαν μόνο τις ματιές τους κρατώντας τις σκέψεις τους ο καθένας για τον εαυτό τους.
Πρώτος ο μικρός τράβηξε τη μητέρα του από το χέρι με μια επιθυμία να ανεβεί τα σκαλιά του θεάτρου. Αυτός ήξερε. Ο δρόμος τον οδηγούσε στην ενηλικίωση του. Αλλά προς το παρόν δεν μπορούσε να το διαβεί μόνος. Ήθελε το ζεστό και σίγουρο χέρι της μητέρας του.
Κι αυτή το ήξερε. Σκοπός της ήταν να καθοδηγήσει το μικρό της γιο πάνω από τα σύννεφα και τις μικρότητες στον ήλιο. Ήταν ο οδηγός του κι αυτή η γνώση της έδινε μία δύναμη που δεν γνώριζε πως διέθετε, τη δύναμη της αγάπης.
Heaven ;)
And reminds me Led zep' :)
Hope you are doing good, here its a bit rainy.
wow.. an old photo but an immortal idea..
You have many talent!!!!!!!!!
See you
thank you all so much :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home