αν...
...σήμερα ήταν η τελευταία μου μέρα... τι θα ήθελα πιο πολύ?... να κάνω έρωτα?... να διασκεδάσω όπως ποτέ άλλοτε?... να γράψω τον απόλυτο επικήδειο?.... μήπως το κύκνειο άσμα μου?... ίσως να ζητήσω πολλές πολλές συγνώμες?... όχι... θαρρώ... ή μάλλον... θα ήθελα να πω... "σ'αγαπώ"... σε πολλούς ανθρώπους... που η "μικρή" φοβισμένη μου φύση δεν με άφησε να πω ποτέ... που δεν θα έλεγα ποτέ... που δεν θα πω ποτέ...
Gaidara in english
4 Comments:
Μικρές στιγμές, παντοτινής σοφίας.
γειά σου κάπτεν... :)
εγωιστες ειμαστε λιγο!!!;
και μενα δε μου βγαινει ευκολα το σ αγαπω.
onomatodosia μερικές φορές δεν είναι θέμα εγωισμού αλλά αναποφασιστικότητας και φόβου... :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home