Η ώρα...
... ξεχάστηκε βραδιάζοντας. Δίχως θύμηση, με το δέντρο της αμίλητο προς τη θάλασσα.
Ξεχάστηκε βραδιάζοντας δίχως φτερούγισμα, με την όψη της ακίνητη προς τη θάλασσα.
Βραδιάζοντας, δίχως έρωτα με το στόμα της ανένδοτο προς τη θάλασσα. Κι εγώ - μεσ' στη γαλήνη που σαγήνεψα.
Οδυσσέας Ελύτης
1 Comments:
First of all I want to apologize for a so long time without visiting my greek preferred friend :-) And a great and nice happy new year for you and all those who are important for you. I'll come bac soon to visit you last posts
Big kisses !!!!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home