αν...

...ήταν ένα λευκό περιστέρι θα πετούσε σε έναν καταπράσινο ουρανό... δεν θα κινδύνευε πια από τα βιαστικά και αδιάφορα βήματά μας... δεν θα πέθαινε κάθε φορά που τυχαία θα αντάμωναν οι δρόμοι μας... δεν θα δάκρυζε τη στιγμή που οι φλόγες θα έβαζαν τέλος στην ύπαρξή του... κι εμείς οι φλόγες...