τα χρόνια...
... που περνούν δεν χάνονται... υπάρχουν γύρω μας παντού... δεν τα βλέπεις?... κι όμως... αν κοιτάξεις καλύτερα... μεταμορφώνονται σε άσπρες τρίχες στα μαλλιά... κρύβονται σαν ρυτίδες στα μάτια και αυλακιές στο δέρμα... ποτίζουν τη γη κρυμμένα σε δάκρυα ερωτευμένων νέων... κάποια με την μορφή σκουριάς στα σιδερένια γρανάζια σε προειδοποιούν... θέλουν μόνο το καλό σου... κραυγάζουν "κάποτε είμασταν και μεις άτρωτοι... ζήσε καλά!"...
2 Comments:
Είμαστε άτρωτοι γιατί ζούμε στα όνειρα...
Όμορφη σκέψη...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home