πόσα...
πόσα έχουν δει αυτά τα τείχη... πόσους ανθρώπους... πόσα βάσανα... πόσα σφάλματα... πόσες χαρές... πόσα ξενύχτια... πόσες αγάπες... πόσους έρωτες... πόσα ψέμματα... πόσες δολοπλοκίες... πόσες ατυχίες... πόσα φιλιά... πόσα χαστούκια... πόσες καπάτσες... πόσους αφελείς... πόσα σκυμμένα κεφάλια... πόση μιζέρια... πόσον εγωϊσμό... πόσα πάθη... πόση ομορφιά... πόση ασχήμια... πόσους ανθρώπους... αέναη παρακολούθηση... ατέλειωτο μαρτύριο...
6 Comments:
... χρόνια να περνούν ...
It looks for me as an unreachable fortress.
jump.. jump... jump!!
ufff... i will try until i can be on top :P there's nothing unreachable if you put all your mind in it :)
mademoiselle p... i don't think jumping will get you there... there are stairs though... :P :D
LOL!!!!
.... γμτ μετανιωνω που δεν ειδαν και μια σφαλιαρα... :P
Δημοσίευση σχολίου
<< Home