σαν καρίνα...

... πλοίου σηκώνω το σκαρί των συμβιβασμών μου αναπότρεπτα... με τις ίδιες ευλαβικές κινήσεις που κάνει ο ναυτικός για να βιράρει... με τις ίδιες βλαστήμιες που ξεστομίζει αγανακτισμένος για τον μοιραίο έρωτα με την κατάρα του... έτσι κι εγώ σηκώνω απεγνωσμένα τους στοχασμούς μου με κινήσεις του νου συνετές... βλασφημώντας την ανυπαρξία μου... μαρτυρώντας από έναν μοιραίο έρωτα με την θλίψη μου...