στιγμές ζωής...

... προβάλλονται πάνω σ' έναν τοίχο... κάθε πόρος του έχει κορεστεί από ολογραφήματα των στιγμών αυτών... μπροστά στα μάτια μου αληθινές μονάδες πραγματικότητας παραμορφώνονται σε ψεύτικες... κι εγώ απλός θεατής... δεν μπορώ ν' αγγίξω... δεν μπορώ να νιώσω... ούτε να μυρίσω... μπορώ μόνο να βλέπω... μόνο να προσδοκώ... μόνο να αναβάλλω...