"φτάνει πια!"

...φώναξε και με μια κίνηση βούτηξε μέσα στο νερό... κλωτσούσε και βλαστημούσε δαίμονες σαν να πάλευε με φανταστικούς εχθρούς... όλοι τον κοιτούσαν αποσβολωμένοι... δεν κατάλαβε κανείς τι συνέβη... κάποια στιγμή μέσα στην έξαψη της οργής ψέλισσε ασθμαίνοντας... "είναι άδικο... Άδικο!... τόσο πολύτιμο... τόσο άφθονο... άδικο!"... ο κόσμος που συγκεντρώθηκε γύρω του άρχισε να φεύγει... όλοι ψιθύριζαν και χαμογελούσαν με κομπασμό... "τρελός βέβαια... μα είναι παράφρων ο άνθρωπος!"... και όταν έφυγε και ο τελευταίος εκείνος αναδύθηκε σε λυγμούς γονατίζοντας στο νερό... κάποια στιγμή σαν να μιλούσε σε κάποιον αόρατο φίλο ψιθύρισε "είναι άδικο... πεθαίνουν... εκείνοι πεθαίνουν... τόσο άφθονο... τόσο πολύτιμο... τόσο άδικο!".