μακριά... γαϊδάρα
My innerself...
28 Φεβρουαρίου 2009
26 Φεβρουαρίου 2009
25 Φεβρουαρίου 2009
24 Φεβρουαρίου 2009
λάθος δρόμοι...
By gaidaras
... κι όμως... δεν υπάρχουν λάθος δρόμοι... υπάρχουν εύκολοι και δύσκολοι δρόμοι... εκείνοι που καταλήγουν πάντα σε νέες αρχές κάνοντας το ταξίδι να μοιάζει με αξημέρωτη γιορτή κι εκείνοι που καταλήγουν πάντα στο ίδιο τέλος... τον Φόβο σου για μια νέα αρχή...
19 Φεβρουαρίου 2009
είδα σήμερα τον πατέρα...
By gaidaras
... καθόταν στην στέγη ενός σπιτιού και κοιτούσε πέρα, μακριά... τον πλησίασα αλλά δεν σάλεψε... του ψιθύρησα αλλά δεν απάντησε... στο βλέμμα του υπήρχε πίκρα... για όσα δεν πρόλαβε... υπήρχε χαρά για όσα δεν πρόλαβε... σιγοτραγουδούσε μια γλυκιά μελωδία με το βλέμμα πάντα καρφωμένο πέρα, μακριά... έκανα να φύγω με θλίψη που δεν ένιωθε την παρουσία μου... και τότε μου είπε... "μην είσαι λυπημένη... πάντα θα 'μαι δω για σένα... περιμένω τη στιγμή που θ' ανταμώσουμε... κι είναι κοντά... πολύ κοντά... μην υποφέρεις είμαστε δεμένοι εσύ κι εγώ... μην λυπάσαι που δεν σ' αγκαλιάζω... τα χέρια μου γίνανε φτερά... μην λυπάσαι που δεν σου μιλώ... οι λέξεις μου γίναν μελωδίες... μην λυπάσαι που δεν σε φιλώ... η αγάπη μου έγινε ουρανός"
18 Φεβρουαρίου 2009
15 Φεβρουαρίου 2009
τέτοια μέρα...
By gaidaras
Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day in my life
Such a lonely day
Should be banned
It's a day that I can't stand
The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life
Such a lonely day
Shouldn't exist
It's a day that I'll never miss
Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day of my life
And if you go,
I wanna go with you
And if you die,
I wanna die with you
Take your hand and walk away
The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life
Such a lonely day
And it's mine
It's a day that I'm glad I survived
ανεβαίνω...
By gaidaras
... ελπίζοντας ότι θα φτάσω στην πολυπόθητη κορυφή, τον στόχο... κάθε σκαλί που ανεβαίνω με φέρνει πιο κοντά στους φόβους μου... τι θα έχω να θυμάμαι απ΄την κοπιαστική αυτή ανάβαση?... κούραση, πόνο και λαχτάρα... τι έχω να φοβάμαι απ' την επίτευξη του στόχου μου?... το κενό του "μετά"...
13 Φεβρουαρίου 2009
περπάτησες...
By gaidaras
... ώρες πολλές στη βροχή... κάποια στιγμή άρχισες να τρέχεις... έτρεχες ολοένα και πιο γρήγορα για να χτυπούν με περισσότερη δύναμη οι ψιχάλες στο πρόσωπό σου... μα τι θαρρείς?... ξεπλένονται τόσο εύκολα οι σκέψεις?