31 Δεκεμβρίου 2008

ο κάθε Ιωνάθαν...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

...«Γιατί ἄραγε», ἀναρωτήθηκε γεμάτος ἀπορία ὁ Ἰωνάθαν, «τὸ πιὸ δύσκολο πρᾶγμα στὸν κόσμο εἶναι νὰ πείσεις ἕνα πουλὶ πὼς εἶναι λεύτερο, καὶ πὼς μπορεῖ νὰ τ᾿ ἀποδείξει μόνο του ἂν ἀσκηθεῖ γιὰ λίγο; Γιατί πρέπει νά ῾ναι τόσο δύσκολο;».


Ὁ Φλέτσερ ἔπαιζε ἀκόμα τὰ μάτια ἀπ᾿ τὴν ξαφνικὴ ἀλλαγὴ τοῦ τοπίου.

«Τί ἔκανες τώρα μόλις; Πῶς φτάσαμ᾿ ἐδῶ;».

«Εἶπες πὼς ἤθελες νὰ ξεφύγεις ἀπ᾿ τὸν ὄχλο, ὄχι;».

«Ναί! ὅμως πῶς κατάφερες...».

«Ὅπως κάθετι ἄλλο, Φλέτσερ. Μὲ τὴν ἄσκηση».

Ὡς τὸ ξημέρωμα τὸ Σμῆνος εἶχε ξεχάσει τὴν παραφροσύνη του, ὄχι ὅμως κι ὁ Φλέτσερ. «Ἰωνάθαν, θυμᾶσαι τί εἶπες πρὶν ἀπὸ καιρό, ν᾿ ἀγαπᾶμε τὸ Σμῆνος τόσο ὥστε νὰ γυρνᾶμε πίσω γιὰ νὰ τὸ βοηθήσουμε νὰ μάθει;»

«Βέβαια».

«Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω πῶς κατορθώνεις ν᾿ ἀγαπᾷς ἕναν ὄχλο ἀπὸ πουλιὰ ποὺ προσπάθησαν πρὶν ἀπὸ λίγο νὰ σὲ σκοτώσουν».

«Ὤ! Φλέτς, δὲν τ᾿ ἀγαπᾷς αὐτό! Δὲν ἀγαπᾶς, φυσικά, τὸ μῖσος καὶ τὴν κακία. Πρέπει ν᾿ ἀσκηθεῖς καὶ νὰ βλέπεις τὸν πραγματικὸ γλάρο, τὴν καλοσύνη μέσα στὸν καθένα τους, καὶ νὰ τοὺς βοηθήσεις νὰ τὴν δοῦν κι οἱ ἴδιοι. Αὐτὸ ἐννοῶ ὅταν λέω ἀγάπη. Εἶναι μεγάλο κέφι, ὅταν βρεῖς τὸ κόλπο γιὰ νὰ τὸ πετύχεις.

«Δὲ μὲ χρειάζεσαι ἄλλο πιά. Χρειάζεται νὰ ἐξακολουθεῖς ν᾿ ἀποκαλύπτεις τὸν ἑαυτό σου, λίγο παραπάνω κάθε μέρα, ἐκεῖνον τὸν ἀληθινό, τὸν ἀπεριόριστο Φλέτσερ Γλάρο. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ ἐκπαιδευτής σου. Πρέπει νὰ τὸν καταλαβαίνεις καὶ ν᾿ ἀσκεῖσαι μ᾿ αὐτόν».

Μιὰ στιγμὴ ἀργότερα τὸ σῶμα τοῦ Ἰωνάθαν κυμάτιζε στὸν ἀέρα, ἀσπρογυάλιζε κι ἄρχισε νὰ γίνεται διάφανο. «Μὴν τοὺς ἀφήσεις νὰ διαδίδουν κουτὲς φῆμες γιὰ μένα, ἢ νὰ μὲ κάνουν θεό, Σύμφωνοι Φλέτς; Εἶμαι γλάρος. Μ᾿ ἀρέσει νὰ πετάω, Ἴσως...»...



Καλή Χρονιά. Καλά Χρόνια.

περιμένοντας...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

PLEASE NOTE THAT THIS DRAWING IS COPYRIGHTLESS.
you are strongly encouraged to post it, print it, stick it on the walls of your city, and share it by any means with the biggest number of people you may know.

please do mention/tag/link the author and/or his blog (mazenkerblog.blogspot.com) when it is possible. 

30 Δεκεμβρίου 2008

Χριστός γεννάται!

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

Σήμερον.

Αύριον.

Μεθαύριον...

Φέτος ήταν για μένα τα χειρότερα Χριστούγεννα. Βέβαια ποτέ δεν σήμαιναν κάτι για μένα. Είμαι απο αυτό το διφορούμενο είδος ανθρώπου που αναφωνεί επιφωνήματα όπως "Παναγιά μου!" ή "Θεέ μου!" απλά γιατί του τα φύτεψαν με το στανιό στο μυαλό κι όχι γιατί τα νιώθει πραγματικά. Ποτέ δεν τα ένιωσα κατά περίεργο τρόπο. Είμαι άθεη λοιπόν. Αυτό εξηγεί και το γιατί δεν μπαίνω σε εκκλησία παρά μόνον αν υπάρχει πραγματικά σοβαρός λόγος. Όχι δεν θεωρώ τον γάμο μου σοβαρό λόγο. Αυτό το έκανα για τους άλλους. Ήταν επιλογή μου. Εδώ που τα λέμε μόνο μια κηδεία θεωρώ σοβαρό λόγο. Και αυτό όχι γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος επίσημου αποχαιρετισμού του νεκρού. Απλά στην Ελλάδα δεν υπάρχει.

Ήταν τα χειρότερα Χριστούγεννα λοιπόν. Ξεπέρασαν σε χειροτερότητα (συγνώμη για την γλωσσοπλασία) κι εκείνα τα πρώτα Χριστούγεννα που έκανα μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Γιατί? Απλά γιατί τότε υπήρχε η ελπίδα που γεννά και συντηρεί η άγνοια. Η άγνοια είνα ευλογία! Βέβαια! Τόσο παραδόπιστη είναι η ευλογία που κολλάει σε τόσο βολικές και βλακώδεις καταστάσεις του ανθρώπινου νου. Όπως η άγνοια. Σε πολλά μέρη του κόσμου αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι παίρνουν θέση. Ισραήλ. Παλαιστίνη. Αυτοί. Όχι εκείνοι.  Οι καλοί και οι κακοί. Δεν καταλαβαίνουμε λοιπόν? ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΙ. ΟΛΟΙ. Και μεις. Κι εγώ. Κι εσύ.  Τόσο προβλέψιμοι. Τόσο ανίσχυροι. Πόσο εύκολο είναι φίλε μου, εσύ που διαβάζεις το παραλήρημά μου, να σε σκοτώσω αύριο. Πόσο εύκολο. Θα ασχολήθηκαν φιλόσοφοι φαντάζομαι με το θέμα. Θα ασχολήθηκαν και επιστήμονες. Ασχολήθηκαν σίγουρα πολιτικοί. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ασχολήθηκαν εξουσιαστές παντός είδους. Από εξουσιαστές του κόσμου μέχρι εξουσιαστές του χρήματος. Γιατί κάπου αυτά διαχωρίζονται. Αυτό πιστεύω. Και αυτοί μας γνωρίζουν καλά.  Μας έχουν κατατάξει και ξέρουν πόσο φοβόμαστε. Τον πόνο. Την θυσία. Τον θάνατο.

Τι πρέπει να κάνει ένας απλός άνθρωπος για να μη φτάσει σε αυτή την κατάσταση? Να μην χρειαστεί να σκοτώσει δηλαδή τον γείτονά του αν του πούν πως είναι εχθρός του και επιβουλεύεται την "γαλήνη" του?

ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ. ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ... ΤΟΥ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ. ΤΟ ΠΩΣ. ΤΟ ΓΙΑΤΙ. ΤΟ ΠΟΙΟΣ. ΤΟ ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟ. ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΒΑΛΕΙΣ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙΣ. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΔΙΚΕΙΣ. 

Δεν υπάρχει ελπίδα. Αυτό το έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου. Δεν υπάρχει ίχνος ελπίδας. Αυτό που με πονάει περισσότερο είναι η κάθε είδους ομαδοποίηση. Οι καλοί, οι κακοί.  Οι έξυπνοι, οι ανόητοι. Οι ωραίοι, οι άσχημοι. Οι δυνατοί, οι αδύναμοι.

Δεν είμαι μια απο σας. Δεν είμαι ούτε εναντίον σας. Είμαι απλά δίπλα σας. Μια σφαίρα κοντά...

πόσα βήματα...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

μελλοντολογίες...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

28 Δεκεμβρίου 2008

ένα αλλιώτικο ταξίδι...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

μέτρα τις φορές...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

... που σκέφτηκες να φύγεις... κι είσαι ακόμη εδώ... γέρασες... τ' απομεινάρια της αλλοτινής λάμψης σου μόλις που διακρίνονται... γερνούν μαζί σου... το ξέρω θα σε πονάει πάντα... το τέλος μιας επιλογής... η επιλογή ενός τέλους... 

The invasion...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

26 Δεκεμβρίου 2008

παιχνίδι τελειωμένο...

Για ποιον να νοιαστώ? Για ποιον να παλέψω?

Αφού και ο πιο αδικημένος αδικεί... ο πιο προδωμένος λησμονεί...

Για δες! Ο ηττημένος θέλει να πάει με τους νικητές...

Πες μου... σ' αγαπώ... για ποιον να τα θυσιάσω όλα?

ΓΙΑ ΣΕΝΑ?

ΘΑ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ... ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ... ΘΑ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ... ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ... ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ Ο ΕΧΘΡΟΣ.

... κι όμως...

κάποιοι κάπου κάποτε...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

απ' τα παλιά...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

22 Δεκεμβρίου 2008

λάθος εποχή...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

κάθε λιμάνι...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

21 Δεκεμβρίου 2008

ναυάγιο στη ξηρά...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

15 Δεκεμβρίου 2008

Τι είναι αυτό?


What is that? (Τι είναι αυτό;) 2007 from MovieTeller on Vimeo.

... κάτι που θέλω να βλέπω...

13 Δεκεμβρίου 2008

Φταίμε γιατί ξεχνάμε.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=30724868,38746244

άφησέ με...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

12 Δεκεμβρίου 2008

δεν μένουν πια εδώ...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

μην περιμένεις...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

11 Δεκεμβρίου 2008

οι φίλοι...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

πάει καιρός που έφυγα...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

Θα κοιτάξω αλλού...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

10 Δεκεμβρίου 2008

Έχει πολύ δρόμο ακόμα Παύλε?

TV χωρίς σύνορα.


ΘΕΛΕΙΣ ΑΛΗΘΕΙΑ? ΠΑΡΕ ΑΛΗΘΕΙΑ.

http://www.tvxs.gr/v1068

8 Δεκεμβρίου 2008

Ζήτω το παιχνίδι...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

Εεεεεε σείς!... νοικοκυραίοι!!!

7 Δεκεμβρίου 2008

σε βαθιά νερά...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

να περνάς...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

... κι ας προσπερνάς... 

αυτός ο κόσμος...

Image Hosted by ImageShack.us

By gaidaras

... δεν θα αλλάξει ποτέ...

6 Δεκεμβρίου 2008

κι ίσως μια μέρα...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

4 Δεκεμβρίου 2008

το να ακούς...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

3 Δεκεμβρίου 2008

συνειδητοποίησες...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

2 Δεκεμβρίου 2008

Έκθεση στη gallery Fleming...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

...του Β. Φωτσεινού "Παιχνίδια με το χρόνο".

να πληγώνεις...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

χρώμα & παιχνίδι...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

μια ευχή...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

1 Δεκεμβρίου 2008

το λουλούδι που τραγουδούσε...

Image Hosted by ImageShack.us
By gaidaras

Gaidara in english
Χαθήκαμε μακριά χωρίς εσένα Τίποτα δικό μας πια κοντά σου Σύντριψε τη μνήμη μας μέσα στα όνειρα σου Και ζήτα έλεος για μας Γλύφουμε τις πληγές στο άγιο σου δέρμα Σερνόμαστε κατάκοποι κοντά σου Και μες το παρεκκλήσι της καρδιάς σου Κοινωνάμε στάχτη, πίκρα κι αίμα Οι φίλοι σου δε θα ναι δω ποτέ ξανά Γιατί έχουν ρίξει τις καρδιές τους στα σκυλιά Γιατί έχουν ρίξει τις καρδιές τους στα σκυλιά Κι έχουν απομείνει άδεια σκιάχτρα &:
eXTReMe Tracker